Voor mijn interview fiets ik deze keer naar Elshout, waar ik bij het huis met de gele parasol moet zijn. Het is een herkenningspunt voor velen hier in d’n Elshout. Ik ben aangekomen bij Wim en An Klerks.  Over de telefoon had ik begrepen dat ik laat in het seizoen kwam (15 september) en dat de bloei wat op zijn eind liep. Dit is natuurlijk ook zo, het is niet voor niets bijna herfst. Onder de gele parasol zie ik een aantal (niet alledaagse) planten voor de verkoop staan. Bij de voordeur staat een hele leuke klimplant, hij doet mij altijd denken aan een lucifer maar het is de Mina Lobata, ook wel bekend als de Spaanse vlag. Ook nu nog heel kleurrijk, met bijzondere bloemen. Dit belooft al heel wat! Als ik in de achtertuin kom ben ik echt perplex. Wat een hoeveelheid aan kleur, variëteit en hoogte. De tropische vogeltjes zorgen op de achtergrond voor levendigheid en kleur. Het is een hele verrassing. Ja, waar zal ik beginnen?

Al 52 jaar wonen Wim en An op deze plek. Eerst lag de focus op het gezin en was de tuin een handige speelplaats. Later wilden ze meer ruimte hebben voor hun buitenleven (wat hun hobby was), ze dachten er toen over om te verhuizen. Rond deze tijd deed zich echter de kans voor om een stuk grond achter het huis bij te kopen en dit hebben ze meteen gedaan. Nu is de tuin dus zo’n 1.000 m2 en dat vinden ze prima. De tuin wordt flink benut. Wim zorgt voor de vogeltjes, houdt bijen, kweekt groente en fruit, geeft water en helpt met het sjouwwerk. An zorgt voor de algehele tuin, op dit moment zaait en stekt ze heel veel voor het nieuwe jaar. In de tuin staan één- en meerjarigen, maar hoofdzakelijk ook erg veel kuipplanten. Gezien de leeftijd (70+) hebben ze nu besloten meer over te gaan op vaste planten en de kuipplanten enigszins af te bouwen. Natuurlijk staat er een grote kas om planten te laten overwinteren, maar ze moeten nog steeds extra ruimte huren om alle kuipplanten ’s winters te kunnen stallen.

 Het ontstaan van een florerende tuin is eigenlijk begonnen met een fuchsia in een klomp, die bij de voordeur hing. Een oud opaatje kwam voorbij en vertelde dat ze deze fuchsia niet goed verzorgden (hij moest water, voeding en aandacht). Na wat tips is de interesse gewekt en ze worden lid van de kuipplantenvereniging en Groei en Bloei. Hier leren ze door de jaren heen enorm veel over de vele planten die er zijn. Ze zijn van fuchsia’s afgestapt omdat het teveel werk geeft en ze erg bevattelijk zijn voor roest. Hun oudste plant (40 jaar oud) en tevens An’s favoriet is de rose Podranea. Andere bijzondere planten zijn bv. Cobea, die hebben ze in het paars en het wit. Al bij het uitkomen zie je aan het steeltje welke kleur hij zal krijgen. Het is een klimplant die je makkelijk kunt stekken. Hij heeft enorme bloemen, een soort kop en schotel. De Ipomoea; ook deze klimplant is er in het paars en het wit. De paarse bloeit overdag en de witte alleen ’s avonds en ’s nachts. Veratrum Nigrum is hier een enorme plant die overigens heel zeldzaam is. Als je hem zaait duurt het 4 jaar voor je een fatsoenlijke plant hebt. Je moet dan zeker in het eerste jaar niet de vergissing maken dat er een grasspriet in je tuin staat wat je als onkruid uittrekt. De Lapageria rosea bloeit hier rijkelijk; het zijn bloemen met erg dikke blaadjes, ze lijken wel van plastic. Het is de Chileense nationale bloem en hij is ook verkrijgbaar in het wit. De witte variant is ook vrij zeldzaam hier. An vertelt dat hij in Nieuwkuijk ooit is geveild voor 200 euro. De Cassia Didymobotrya bloeit nog rijkelijk met dikke gele toortsen uitlopend op een zwarte punt. Het is te veel om de vele varianten op te noemen en dan heb ik het nog niet over het fruit gehad. Enorm veel soorten fruit, alles eetbaar en heerlijk. Uiteindelijk is het daar nu het juiste seizoen voor.  De plaats op mij A4-tje is helaas op, jullie moeten maar even naar de foto’s kijken voor het bewijs.